آنفلوآنزای ۱۹۱۸
تاریخ انتشار: ۷ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۰۲۵۴۹
آن را آنفلوآنزای اسپانیایی نامیدند و به همین عنوان هم در کتاب‌های تاریخ ثبتش کردند اما منشا احتمالی و جولانگاه اصلی آن ایالات متحده امریکا بود.
به گزارشش ایسنا، روزنامه اعتماد در ادامه نوشت: «این بیماری مهلک در سال‌های جنگ اول جهانی گسترش یافت و ده‌ها هزار نفر را در گوشه و کنار دنیا از پا انداخت. بیشتر دولت‌های درگیر جنگ محدودیت‌های شدیدی بر مطبوعات کشورشان اعمال می‌کردند و اجازه نشر هر خبری را نمی‌دادند اما اسپانیا در جنگ شرکت نداشت و حکومت این کشور هم به مطبوعات سخت نمی‌گرفت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
از این رو در اسپانیا بیشتر از سایر کشورها درباره این بیماری نوشتند و این تصویر نادرست را شکل دادند که اوج بیماری در اسپانیاست. همین محدودیت‌ها در خبررسانی باعث شد مردم امریکا متوجه خطری که تهدیدشان می‌کرد نشوند و آماده مقابله با موج‌های بیماری نباشند. مثلا در چنین روزی از سپتامبر ۱۹۱۸ در فیلادلفیا رژه‌ای میهن‌پرستانه برگزار کردند که حداقل ۲۰۰ هزار نفر از مردم شهر در آن حضور داشتند.
الیزابت هاردمن در کتاب «پاندمی‌های آنفلوآنزا» می‌نویسد: سه روز بعد از رژه همه تخت‌های بیمارستانی شهر پر شده بود و بیمارستان‌ها از پذیرش بیماران جدید سرباز می‌زدند. بیمارستان‌های اضطراری در پارکینگ‌ها و ساختمان‌های خالی و کلیساها و باشگاه‌های ورزشی و حتی پارک‌ها برپا شدند، ولی تعداد پزشکان و پرستاران سالمی که توانایی مراقبت از بیماران را داشته باشند، اندک بود. در شهرهای دیگر این کشور نیز اوضاع چندان تفاوتی نداشت.
«در دَه روز نرخ مرگ‌ومیر ناشی از آنفلوآنزا از یک یا دو نفر در روز به صدها نفر رسید و صدها هزار نفر دیگر نیز بیمار شدند، چون تعداد افرادی که کارهای کفن و دفن را انجام می‌دادند اندک بود، اجساد روی هم تلنبار شده بودند. در صحنه‌هایی که یادآور مرگ سیاه قرن چهاردهم بود، گاری‌ها در شهر می‌چرخیدند و خانه به خانه جعبه‌های چوبی حاوی اجساد را تحویل می‌گرفتند. افراد بسیاری که کسی را نداشتند تا از آنها مراقبت کنند در خیابان‌ها می‌افتادند و می‌مردند.»
دولت بسیار دیر به خطر واکنش نشان داد و زمانی که تصمیم به مقابله با آن گرفت، بد و ضعیف عمل کرد. بد عمل کرد، چون آماده مواجهه با بحرانی چنین بزرگ و فراگیر نبود، پزشک و پرستار کافی در اختیار نداشت و تازه بسیاری از بهترین پزشکان و پرستاران نیز برای مداوای سربازان به اروپا اعزام شده بودند. دستوراتی صادر شد.
مثلا گفتند ماسک بزنید و دست‌هایتان را مدام بشورید و از رفتن به مکان‌های شلوغ پرهیز کنید اما این دستورات در عمل تفاوتی در روند گسترش بیماری ایجاد نکرد. بحران به عمق جامعه زد، علم را به حاشیه راند و گرایش به خرافات را - که مردم عادی همیشه مستعد آن هستند - بیشتر کرد. روش‌های عجیب درمان، مثل استفاده از نفت و شکر رواج یافت، بسیاری هم سیر به گردنشان آویختند، چون باور داشتند این گیاه ارواح خبیث را از آنان دور می‌کند.
خشونت و جرم هم بالا گرفت. نوشته‌اند مسئولان کفن و دفن عده‌ای را استخدام کرده بودند تا با سلاح از تابوت‌ها مواظبت کنند، زیرا سرقت تابوت در آن دوره زیاد شده بود. یا می‌گویند مردی همسر و فرزندانش را قبل از اینکه از آنفلوآنزا بمیرند با دست‌های خودش کشت.
بحران تا اکتبر آن سال با شدتی فزاینده ادامه یافت و بعد تقریبا ناگهان فرونشست. چه اتفاقی افتاده بود؟ نظریه‌ای هست که می‌گوید: «وقتی تعداد میزبان‌های زنده خیلی کم شود، ویروس دوباره جهش می‌یابد و سویه خفیف‌تری به وجود می‌آورد که افراد زیادی کشته نشوند و ویروس بتواند میزبان داشته باشد.» شاید درباره آنفلوآنزای ۱۹۱۸ این اتفاق افتاده بود، زیرا دیده می‌شد افرادی که در اواخر همه‌گیری مبتلا شده بودند شدت بیماری و احتمال مرگ‌شان بسیار کمتر بود.»
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: آنفلوآنزای1918
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۰۲۵۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۱۲ اردیبهشت در دنیای علم چه خبر؟
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، تاریخ علم مملو از رویدادهای مهمی است که نوآوری‌ها، کشف‌ها و حتی زادروزها و درگذشت‌های دانشمندان و مخترعان تاثیرگذار جهان را در برمی‌گیرد. در این تقویم علم، وقایع مهم مصادف با امروز ۱۲ اردیبهشت برابر ۱ می را ورق می‌زنیم.
***
نمک یددار
۱ می ۱۹۲۴ میلادی برابر با ۱۲ اردیبهشت ۱۳۰۳ خورشیدی، اولین نمک خوراکی یددار در خواربارفروشی‌های ایالت میشیگان ایالات‌متحده به فروش رسید. نمک سفره حاوی ۰.۰۱ درصد یدید سدیم به‌عنوان یک مکمل غذایی است، زیرا مصرف کافی ید باعث کاهش بروز گواتر (تورم عمده غده تیروئید در گردن) می‌شود. با اصرار انجمن پزشکی ایالت میشیگان و طرحی که ازسوی دیوید موری کاوی آغاز و رهبری شد، شرکت نمک مورتون ردی از ترکیب ید را در محصولات نمک سفره خودش پذیرفت که ابتدا با بی‌میلی همراه بود اما تا پایان همان‌سال مصرف بازار ملی را تامین کرد. دیوید مارین، آسیب‌شناس آمریکایی طی آزمایشی که بین سال‌های ۱۹۱۷ تا ۱۹۲۲ روی گروه بزرگی از دختران مدرسه‌ای انجام داد ارزش قابل توجه ید را در کاهش بیماری گواتر نشان داد. مارین بعدها در سازمان جهانی بهداشت روی استفاده از ید در نمک کار کرد و مزایای آن را بیشتر گسترش داد.
آسپرین
۱ می ۱۸۹۹ میلادی برابر با ۱۲ اردیبهشت ۱۲۷۸ خورشیدی، شرکت داروسازی آلمانی بایر داروی آسپرین را به‌صورت پودر معرفی کرد. این دارو را یک محقق همان شرکت، به نام فلیکس هافمن در ۱۰ آگوست ۱۸۹۷کشف کرد. هافمن که به‌عنوان شیمی‌دان در شرکت داروسازی بایر آلمان کار می‌کرد در جست‌وجوی یافتن مسکن بهتری برای روماتیسم مزمن پدرش بود که آن را جایگزین استفاده از اسیدسالیسیلیک کند که طعم بدی داشت و باعث ناراحتی معده می‌شد. در ۱۰ آگوست ۱۸۹۷ او با استیل‌کردن اسیدسالیسیلیک با اسیداستیک، یک مشتق به نام استیل‌سالیسیلیک‌اسید تشکیل داد. آزمایش‌های شرکتی نشان داد که این داروی ایمن و موثر برای تسکین درد و کاهش تب است و می‌تواند به‌عنوان داروی ضد التهاب استفاده شود. از سال ۱۸۹۹ این ماده با نام تجاری آسپرین به بازار عرضه شد. نام هافمن در حق ثبت اختراع وجود دارد و او رئیس بخش بازاریابی این دارو شد، اما هیچ سهم مالی از موفقیت جهانی آن دریافت نکرد. بعدها در اول ژانویه ۱۹۱۵ آسپرین به شکل قرص معرفی شد.
قمر سیاره نپتون
۱ می ۱۹۴۹ میلادی برابر با ۱۲ اردیبهشت ۱۳۲۸ خورشیدی، جرارد کویی‌پر دومین قمر یافت‌شده نپتون با نام نیرید را که خارجی‌ترین و سومین قمر بزرگ شناخته‌شده این سیاره است کشف کرد. قطر نیرید ۳۴۰ کیلومتر، نیم‌محور بزرگ چرخش آن به دور نپتون ۵میلیون و ۵۱۳هزار و ۸۱۸ کیلومتر، دوره مداری آن ۳۶۰.۱۴ روز، انحراف مداری ۷.۰۹۰ درجه و خروج از مرکز آن ۰.۷۵۰۷ است. نام نیرید از پریان دریا شامل ۵۰ دختر نرئوس و دوریس که ساکن اعماق دریای اژه و دریای مدیترانه بودند و همراه با پدرشان درون غارهای نقره‌گون زندگی می‌کردند اشاره دارد. کویی‌پر، اخترشناس هلندی‌آمریکایی علاوه‌بر نیرید، میراندا، قمر اورانوس را هم کشف کرد.
بیماری میناماتا
۱ می ۱۹۵۶ میلادی برابر با ۱۲ اردیبهشت ۱۳۳۵ خورشیدی، مدیر بیمارستان کارخانه شرکت چیسو در شهر میناماتا به مقامات محلی بهداشت عمومی «شیوع بیماری ناشناخته‌ای را در دستگاه عصبی مرکزی» را گزارش کرد. این روز بعدها در تاریخ ژاپن به‌عنوان سالگرد رسمی کشف این بیماری اعلام شد. درپی این اعلام، پژوهشگران دانشگاه کوماموتو دریافتند که عامل بیماری مسمومیت غذائی در اثر فلزات سنگین است و پس از مدتی کشف شد که عامل اصلی بیماری میناماتا مصرف مواد غذائی آلوده به جیوه آلی است. علایم این بیماری با مشکلاتی در راه رفتن، حرف زدن، بینائی، شنوائی، بی‌حسی اعضای بدن، گرفتگی عضلانی و همچنین ازدست دادن هوشیاری و تعادل در ساکنین میناماتا همراه بود.
انتهای پیام/
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند